- osłonięty
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldeoslstrokonieogonty"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}osłonięty{{/stl_39}}{{stl_7}}:{{/stl_7}}{{stl_9}} osłonięty od wiatru{{/stl_9}}{{stl_7}} windgeschützt{{/stl_7}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
osłonięty
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
ulać — 1. Jak ulał a) «w sam raz, akurat»: Czy Steffi i André będą z sobą szczęśliwi? Znajomi słynnej pary są zgodni co do jednego – pasują do siebie jak ulał, bynajmniej nie tylko dlatego, że i ona, i on oddali znaczną część życia tenisowi. Życie na… … Słownik frazeologiczny
cienisty — cienistytszy 1. «osłonięty od słońca i światła, pogrążony w cieniu; obfitujący w cień, zacieniony» Cienista aleja, droga. Cienisty ogród. Cienista altana. 2. «dający, rzucający cień; ocieniający» Cienista lipa. Cieniste rzęsy … Słownik języka polskiego
goły — goli 1. «nie przykryty, nie osłonięty ubraniem; nagi, obnażony» Gołe nogi, plecy ramiona. Gołe ciało. W rzece kąpią się goli chłopcy. ◊ Goła szabla, goły miecz «szabla miecz wydobyte z pochwy, obnażone» ◊ Pod gołym niebem «na dworze, na powietrzu … Słownik języka polskiego
granulacja — ż I, DCMs. granulacjacji; lm D. granulacjacji (granulacjacyj) 1. med. «rozrost komórek tkanki łącznej i naczyń włosowatych osłonięty włóknikowym nalotem, wypełniający ubytek tkanki w procesie odnowy; ziarnina» 2. szt. «technika złotnicza… … Słownik języka polskiego
kryty — kryci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. kryć (p.) kryty w użyciu przym. «osłonięty, nakryty daszkiem, zakryty» Kryta galeria. Kryty wagon, powóz. ∆ Kryte zapięcie «zapięcie ubrania, w którym guziki są ukryte pod materiałem» ◊ pot. Być krytym… … Słownik języka polskiego
nagi — nadzy 1. «nie mający na sobie ubrania, nie osłonięty ubraniem; nie ubrany, obnażony, goły» Nagie ramiona, stopy. Nagie dziecko. przen. a) «nie mający naturalnego pokrycia (np. włosów, sierści, piór, szaty roślinnej itp.); nie owłosiony, nie… … Słownik języka polskiego
odkryty — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. odkryć (p.) odkryty w użyciu przym. «nie osłonięty, otwarty» ∆ Odkryty wagon, powóz, samochód «wagon, powóz, samochód nie kryty, bez dachu lub z odsłoniętym dachem» ∆ Miejsce, teren, pole itp. odkryte «miejsce … Słownik języka polskiego
pole — n I; lm D. pól 1. «obszar ziemi przeznaczony pod uprawę, nadający się do uprawy; ziemia uprawna» Żyzne pole. Pola uprawne. Pole pszenicy, żyta. Orać, uprawiać pole. Pracować na polu, w polu. ◊ Szukaj wiatru w polu «o kimś lub o czymś zaginionym,… … Słownik języka polskiego
rozsadnik — m III, D. a, N. rozsadnikkiem; lm M. i 1. leśn. «teren, zwykle ogrodzony, przeznaczony do hodowli drzew i krzewów leśnych z wysianych nasion; szkółka» Rozsadnik jodłowy, morwowy. 2. ogr. «odpowiednio przygotowany teren, zwykle osłonięty od wiatru … Słownik języka polskiego
szach — m III 1. DB. a; lm M. owie, DB. ów «tytuł dawnych władców niektórych państw muzułmańskiego Wschodu, do niedawna tytuł władców Iranu; monarcha noszący ten tytuł» 2. tylko w lm M. y, D. ów «gra prowadzona na szachownicy przez dwóch przeciwników, z… … Słownik języka polskiego
zamknięty — zamkniętyęci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zamknąć (p.) zamknięty w użyciu przym. 1. «ograniczony w przestrzeni, osłonięty ze wszystkich stron; nie mający wyjścia, wylotu, otworu» Zamknięty dziedziniec, plac. Zamknięta obudowa czegoś. ∆… … Słownik języka polskiego
